چگونه خاک بر سرمان کنیم!

استاد جلسه دوم کلاس در حال افاضه فضل می باشند

همکلاسی محترم شماره 1: استااااااااد! مطلبی رو که شما دارین میگین رو ما تو لیسانس خوندیم!

استاد:

همکلاسی محترم شماره 2:استااااد! لطفا از این مطالب پایه ای رد شین و برید سر اصل مطلب! این ها برامون تکراری هستن!

استاد: خداحافظ! (از کلاس رفت بیرون!)

ماجرا این بود که استاد اصلی این درس فوت نمود و در نتیجه برای ما این درس در دانشکده دیگری ارائه شد. یعنی ما هر هفته هلک هلک میرفتیم یه دانشکده دیگه و پای درس این استاد گرامی می نشستیم. این بنده خدا هم استاد تمام (فول پروفسور) این رشته هست، ولی مطالبی که می گفتن برای بچه های دانشکده خودشون مفید بود و نه برای ما که تا حالا n واحد مختلف شبیه این رو پاس کردیم. 

استاد قهر نمودند وما هم کلی منت کشی که این دو دوست عزیز شکر خوردند و مطالب شما بسیار بسیار هم عالی هست و اصلا خواب آور هم نیست! استاد هم برگشتن سر کلاس و از ما یک امتحان بی مقدمه گرفتن. از کل مباحثی که می خواستن بگن و از پاسخ های ما فهمیدن که ظاهرا دوستان ما حق داشتن.

ایشون برای جبران این مسئله به هر کدوم یه موضوع دادن که بیان و سمینار بدن و امتحان هم از موضوعات سمینار بچه ها باید باشه. برای هر کدوم هم یک کتاب لاتین در نظر گرفتن. این شد که برای امتحان ما مجبور شدیم 4 تا کتاب لاتین  500-600 صفحه ای رو مطالعه کنیم! اون هم کتابای عهد بوق خودش رو. و نمرات ما رو هم که مشاهده فرمودین! جالب نحوه تصحیح ایشون بود، که انتظار داشت واو به واو براش بنویسیم! بهش میگم استاد تز ارشد من روی این موضوع بوده. این چیزی که این بابا تو کتاب 1990 نوشته الان کلا رد شده و من 3 تا کتاب 2011 و 2012 بهش نشون دادم که اینی که من نوشتم درسته و نه اینی که اون عتیقه نوشته. قبول نمی کنه!

در کل می خواست حال ما رو بگیره و گرفت! دستش درد نکنه!

الان دستم به این همکلاسی ها برسه.

--------------

پ.ن.؛ هیئت‌دولت طی مصوبه‌ای امروز را به دلیل مرگ هوگو چاوز رئیس‌جمهور ونزوئلا عزای عمومی اعلام کرد.